陈浩药秋雨
陈浩药秋雨最新章节：
这些年来，通幽剑主便一直想寻找一位合适的弟子，传承这【太玄剑】之中留下的太玄剑意
杨毅云知道人家只是出于礼貌而已，但就算如此，也让他心里对幽灵之都这个圣地的人心里的好感提升了一大截
“主人莫非曾经来过这里？”啼魂问道
说完，杨云帆对着小狻猊招呼了一声，道：“快走！”
“嘘……”杨云帆对着杨云鹤做了一个噤声的手势
啼魂见韩立一副镇定自若的模样，又朝着那团黑云望了一眼，一言不发的紧随其后
刚才逛街了那么久，又提着东西，走了那么长时间
经过了一段时间的修炼，这两个童子的灵性增加了不少，如今说话做事，都已经和正常人差不多
剑光所过之处，虚空发出一阵阵的涟漪，被直接切碎，显露出一道细长无比的空间裂缝，次元罡风顿时席卷四周
听了杨云帆的话，叶轻雪漂亮的眉头微微皱起，托着香腮，沉吟了起来
陈浩药秋雨解读：
zhè xiē nián lái ， tōng yōu jiàn zhǔ biàn yì zhí xiǎng xún zhǎo yī wèi hé shì de dì zǐ ， chuán chéng zhè 【 tài xuán jiàn 】 zhī zhōng liú xià de tài xuán jiàn yì
yáng yì yún zhī dào rén jiā zhǐ shì chū yú lǐ mào ér yǐ ， dàn jiù suàn rú cǐ ， yě ràng tā xīn lǐ duì yōu líng zhī dōu zhè gè shèng dì de rén xīn lǐ de hǎo gǎn tí shēng le yī dà jié
“ zhǔ rén mò fēi céng jīng lái guò zhè lǐ ？” tí hún wèn dào
shuō wán ， yáng yún fān duì zhe xiǎo suān ní zhāo hū le yī shēng ， dào ：“ kuài zǒu ！”
“ xū ……” yáng yún fān duì zhe yáng yún hè zuò le yí gè jìn shēng de shǒu shì
tí hún jiàn hán lì yī fù zhèn dìng zì ruò de mú yàng ， yòu cháo zhe nà tuán hēi yún wàng le yī yǎn ， yī yán bù fā de jǐn suí qí hòu
gāng cái guàng jiē le nà me jiǔ ， yòu tí zhe dōng xī ， zǒu le nà me zhǎng shí jiān
jīng guò le yī duàn shí jiān de xiū liàn ， zhè liǎng gè tóng zi de líng xìng zēng jiā le bù shǎo ， rú jīn shuō huà zuò shì ， dōu yǐ jīng hé zhèng cháng rén chà bù duō
jiàn guāng suǒ guò zhī chù ， xū kōng fā chū yī zhèn zhèn de lián yī ， bèi zhí jiē qiè suì ， xiǎn lù chū yī dào xì cháng wú bǐ de kōng jiān liè fèng ， cì yuán gāng fēng dùn shí xí juǎn sì zhōu
tīng le yáng yún fān de huà ， yè qīng xuě piào liàng de méi tóu wēi wēi zhòu qǐ ， tuō zhe xiāng sāi ， chén yín le qǐ lái
