我真不是狗官
我真不是狗官最新章节：
司空琪没有多想，一步跃起，身若流光，刹那间掠过一百米的距离，当空拔剑，要取杨云帆项上人头！
他仍然自顾自地慢慢品味着他的披萨，干脆一句话都不说了
当即就面对在场所有人表态，但凡古武者疑难杂症，只有他能治疗的绝对不推辞
“康老兄……”唐德荣见状也是皱起了眉头，心中也有些焦急
可是现在不一样了，颜逸已经点醒他了，已经说清楚了，说明白了
他们或是亲自前来恭贺，或是派出心腹手下，前来送礼
一时间嗤嗤之声大起，金黑两色光芒在二者相抵处爆发而出，引得附近的虚空都为之扭曲变形
说完，凡天根本不理睬滕远石那怨毒的目光，而是从容地站了起来，背转身，大步走向了场地中央
“嘿嘿，因为牌比较好，所以很快就自『摸』了，运气好而已
现在带杨毅云去找，应该是那名散修差不多回来了
我真不是狗官解读：
sī kōng qí méi yǒu duō xiǎng ， yī bù yuè qǐ ， shēn ruò liú guāng ， chà nà jiān lüè guò yì bǎi mǐ de jù lí ， dāng kōng bá jiàn ， yào qǔ yáng yún fān xiàng shàng rén tóu ！
tā réng rán zì gù zì dì màn màn pǐn wèi zhe tā de pī sà ， gān cuì yī jù huà dōu bù shuō le
dāng jí jiù miàn duì zài chǎng suǒ yǒu rén biǎo tài ， dàn fán gǔ wǔ zhě yí nán zá zhèng ， zhǐ yǒu tā néng zhì liáo de jué duì bù tuī cí
“ kāng lǎo xiōng ……” táng dé róng jiàn zhuàng yě shì zhòu qǐ le méi tóu ， xīn zhōng yě yǒu xiē jiāo jí
kě shì xiàn zài bù yí yàng le ， yán yì yǐ jīng diǎn xǐng tā le ， yǐ jīng shuō qīng chǔ le ， shuō míng bái le
tā men huò shì qīn zì qián lái gōng hè ， huò shì pài chū xīn fù shǒu xià ， qián lái sòng lǐ
yī shí jiān chī chī zhī shēng dà qǐ ， jīn hēi liǎng sè guāng máng zài èr zhě xiāng dǐ chù bào fā ér chū ， yǐn de fù jìn de xū kōng dōu wèi zhī niǔ qū biàn xíng
shuō wán ， fán tiān gēn běn bù lǐ cǎi téng yuǎn shí nà yuàn dú de mù guāng ， ér shì cóng róng dì zhàn le qǐ lái ， bèi zhuǎn shēn ， dà bù zǒu xiàng le chǎng dì zhōng yāng
“ hēi hēi ， yīn wèi pái bǐ jiào hǎo ， suǒ yǐ hěn kuài jiù zì 『 mō 』 le ， yùn qì hǎo ér yǐ
xiàn zài dài yáng yì yún qù zhǎo ， yīng gāi shì nà míng sàn xiū chà bù duō huí lái le
